Tato, a pamiętasz bombę wodorową?

Oczywiście, że pamiętam. Przez siedem długich lat była bohaterką moich nocnych koszmarów. Ale to było latach sześćdziesiątych, zanim wynaleziono Prozac.

O rety. A powiedz tato, myślisz, że już nigdy wiecej nie zrzucą bomby?

Nie, synu. Nigdy więcej.

Naprawdę?

Naprawdę.