GRAMMATRON TO powieść sieciowa Marka Ameriki, która zyskała duży rozgłos i spory medialne sukces. Jes to kontynuacją wątków, wokół których osnute było pierwsze hipertekstowe dzieło Ameriki: Świadomość Hipertekstualna . Ponad 1000 leksji powieści jest wręcz naszpikowanych odnośnikami, towarzyszą im animowane, ilustracje i muzyka, ale najważniejszy jest być może mit, który podjęty został w Grammatronie, będący artystyczną obsesją Ameriki mit ducha w maszynie. Ten avant-popowy utwór wpisuje się w cały nurt tradycji, od Frankensteina i Golema, poprzez cyberpunkową trylogię Gibsona po - już hipertekstową - Patchwork Girl Shelley Jackson.

Nic w Grammatronie nie jest stabilne. W jego centrum, jeśli takowe istnieje, znajduje się Abe Golam - wynalazca Nanoscriptu, półmitycznego kodu komputerowego, używanego przez pewne niemistyczne korporacje, które chcą go zastosować. Przez większą część opowieści Abe wędruje po Pradze- 23, wirtualnym mieście, znajdującym się w cyberprzestrzeni, gdzie odwiedzający zagłębiają się w fantazje i w wirtualny seks, który jest tam wspomagany przez całkiem dobre środowisko graficzne. Czytelnik również wędruje.... Jak pisał przerażony trochę tym faktem, swobodą w wędrowaniu, recenzent Timesa: "każdy z tych hipertekstów (chodziło mu raczej o tory lektury tego utworu) jest pułapką , w którą można łatwo wpaść i podążyć całkiem inną ścieżką. Wybierz jedną, a wpadniesz do tajnej bazy korporacji, wybierz drugą, a znajdziesz się na erotycznym ranczo. Opowieść, którą czytasz, jest w pewnym sensie opowieścią, którą tworzysz".