W epoce postgutenbergowskiej marzenie o Opus Magnum, księdze totalnej, wydaje się bliższe przełożenia na materialny konkret (w tym miejscu warto zasięg terminu "materialny" rozszerzyć o sferę zerojedynkową). Marzenia o memexie, Xanadu, Bibliotece Babel, gdy opowiada się je dzieciom, nie robi już na nich wielkiego wrażenia. Efekt ten stępiony został przez ekran komputera, który stał się dziś multiksiążką połączoną z innymi książkami. Tekst tradycyjny, zeskanowany z książek drukowanych, łączy sie tu z tekstem cyfrowym, a te - łączą się z grafiką, dźwiękami i strumieniami video. Ekran komputera, nowe pole pisma, jest obszarem dywergencji nie tylko wszystkich możliwych mediów, ale i wszystkich możliwych dyskursów.  

W elektronicznym hipertekście literackim, który nie istnieje bez ekranu komputera, literalizują się borgsowskie wizje bibliotek, ogrodów o rozwidlających się ścieżkach i labiryntów, tu także oblekają się w materialność niewidzialne miasta Italo Calvino. Hipertekst wypełnia puste od dłuższego czasu miejsce w panteonie Utopii, choć paradoksalnie wyrasta z filozofii, która dekonstruowała każdy mit.

Hipertekst jako możliwość idealnego wyrażenia się człowieczeństwa, to dzisiejsza schultzowska Księga, wstydliwe dziecko dekonstrukcjonistów.

Ostatnia aktualizacja:

25.07.2022

Cytuj ten wpis jako:

Mariusz Pisarski (never) Opus Magnum. "Techsty" 25.07.2022 [].

biblioteka Babel xanadu

Mapa połączeń


Legenda

Statystyki


art bliższe bush central cyfrowym czasu ekran hiperksiazka hipertekst historia ideal img komputera ksiazka magnum materialny możliwych opus outgoing source target techsty teoria utopia xanadu