Wczesna teoria hipertekstu to teoria silnie związana z postrukturalizmem - co postrukturalizm tylko zakładał, hipertekst wciela w życie - mówił jeden z teoretyków. Autorzy tacy jak Landow, Bolter i Joyce stworzyli paralelę pomiędzy hipertekstem a postmodernistyczną teorią literatury, wiele czerpiąc też z pism krytycznych Barthes'a czy z prac Derridy - dziś uważa się, że choć było to interesujące i twórcze, to jednak mało realistyczne. Twierdzenie, że hipertekst to realizacja O Gramatologii Derridy jest pobożnym życzeniem - może być tu oczywiście trochę podobieństw, zwłaszcza co do sposobu, w jaki teoria hipertekstu i myśl Derridy podchodzą do tekstualności, lecz poziomy abstrakcji obu są oddalone od siebie o lata świetlne. W każdym razie - wiele utworów hipertekstowych dostało się pod silny wpływ teorii literatury i najczęściej jest to teoria postrukturalistyczna. Idea, że żadne stabilne znaczenie nie może zostać na trwałe zachowane, że słowa i tekst bez końca odnoszą się do samych siebie, znalazły udosłownienie w hipertekstowych linkach i kotwicach. Słowo w hipertekście zawsze zostaje zaopatrzone w część swojego znaczenia poprzez sposób, w jaki jest połączone z innymi.