W pierwszym wystąpieniu Nelsona, skupionymn na ogólnym omówieniu hipermediów: hiperfilmu, hipergramu, hipertekstu, nie ma jeszcze mowy o linkach, które dziś, dzięki internetowi, są nieodłącznie kojarzone jako cecha prymarna hipertekstu. W późniejszych wystąpieniach, gdy mówi on o dwóch rodzajach hipertekstu, hiperłącza występują tylko w jednym z nich: w hipertekście typu cząstkowego (chunk-style) opartego na zasadzie węzeł - odsyłacz. Hipertekst cząstkowy zdominował także nowe formy cyfrowego pisarstwa, które powstawały w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych a także towarzyszącą im refleksję teoretyczno-literacką.