Hipertekst,
w związku z tym, że prezentowany i tworzony jest na interaktywnym
ekranie komputera
cechuje się naturalna tendencją do łączenia elementów wizualnych
z elementami werbalnymi. Na najbardziej podstawowym poziomie cyfrowe
pisarstwo pozwala na to, by wyrazić piktorialne właściwości druku
(użycie
kolorów, animowanych czcionek, wyglądu) i uczynić z nich jeszcze
jedną warstwę znaczeniową. Pozwala też oczywiście na zwykłe używanie
obrazów, na sprawienie, by stały się one częścią hipertekstowej
struktury, by tak jak tekst, podlegały interakcji
czytelnika, by obrazy lub ich partie stały sie węzłami
w sieci bloków tekstu, a nawet
- większymi jednostkami - portalami, głównymi rozgałęzieniami
i pełniły rolę graficznych przewodników w wirtualnym świecie tekstu.
W tym przypadku - grafika wzbogaca tekst ale jest jednocześnie
niezmiernie ważna dla znaczenia i koherntności utworu, dzieje
się tak na przykład w Patchork
Girl Shelley Jackson - obrazy pozszywanych ciał, które
złożyły sie na współczesne monstrum frankeinsteina - kobietę,
z poszczególnymi
"łatami" prowadzącymi do coraz to innych bloków tekstu, są nadrzędną
metaforą tego tekstu. Nie można też zapomnieć o jak najbardziej
praktycznej roli grafiki - najczęściej, w tekstowych hipertekstach,
pełni ona funkcję nawigacyjną.
Istnieją
także hiperteksty niemal zupełnie graficzne - tak jak sieciowy
wspólny utwór Carolyn Gueyer i Michalea Joyce`a
- "Lasting Image", gdzie czytelnik wędruje niemal wyłącznie między
obrazami, a poszczególnne partie obrazów są kotwicami
prowadzącymi do innych obrazów. Apogeum grafiki w hipertekście
to gra Myst, uznawana za hipertekstualistów
za najlepszy przykład graficznego hipertekstu, dla zwykłego zjadacza
chleba będzie to jednak normalna,
może bardziej literacka niż inne,
gra komputerowa.
Fuzję
grafiki i animacji stworzył niedawno w sieciowym Filmtext, całkowicie
zrealizowanym w
programie Macromedia Flash,
Mark Amerika. Tam
animowany tekst wydaje sie jednak tylko dodatkiem i nic by
się nie stało, gdyby nie istniał w ogóle, narracja powstaje tam
dzięki interakcji czytelnika z elementami grafiki i animacji.
Grafika
w hipertekście to także wykorzystanie technologii wideo. Tuż
po tym, jak pozwoliły na to hipertekstualne systemy,
w tym przypadku -Storyspace,
David Balcom stworzył projekt "HyperCafe" (1996) - pierwszy
wideo-hipertekst sieciowy. Wideo w hipertekście wyrażnie
przenosi go z obszaru spacjalizacji,
ze środowiska
zdominowanego przez element przestrzenności do obszaru temoporalizacji,
charakterystycznego dla kina.
| |